O yıllarda çocuk olan herkesin kokulu bir silgisi vardı. Dönemin en moda kokulu silgilerinde Arı Maya görseli varken, araba modeli olan silgilere de çokça rastlamak mümkündü. Kalem üzerine takılan kokulu silgiler için ise o dönemin son modası desek abartmış olmayız. Hepimizin sınıfında kalemiyle uyumlu renkte kokulu silgileri olan en az bir öğrenci vardı.

Eski adı mihsap olan bu eğitim aracını basit toplama, çıkarma ve çarpma işlemleri için kullandık. M.Ö. 2400 yılında Çin’de tüccarların işini kolaylaştırmak için tasarlanan abaküs günümüzde de minik çocuklara aritmetik öğretmeye devam ediyor.

Kara tahtanın hemen kenarında görmeye alışık olduğumuz hece fişlerini hatırlamamak imkânsız. Ali ata bak, İpek topu at… Okuma yazma öğrenmemize yardımcı olan fişlere ne kadar teşekkür etsek azdır.

Kalem kutuları için öğrencilik hayatının en önemli eşyası diyebiliriz. Okullar açılmadan önce anne babalarımızla gittiğimiz okul alışverişinde gözlerimizin içini parlatan, kocaman bir gülümsemeyle hangisini seçeceğimize karar vermekte zorlandığımız kalem kutuları, tarzımızı yansıttığımız hatta bazen havasını bile attığımız okul araçlarından bir tanesiydi…

Sayı saymayı öğretmek için kullanılan materyallerden bir diğeri de fasulye ve çubuklar. Rengârenk fasulyelerle ders saatlerinde matematik çalışırken teneffüs saatlerinde oyun oynamayan var mıdır? Kimi zaman evdeki fasulyeleri boyayarak kimi zaman harçlıklarımızı biriktirerek kırtasiyelerden satın aldığımız bu rengârenk materyaller derse olan ilginin de canlı tutulmasına yardımcı olurdu.

Kalem kutumuzun olmazsa olmazı kırmızı kalemler olmasaydı konu başlıkları ve önemli konuları nasıl işaretleyecektik? Kalem demişken o dönemin uçlu kalemlerini de unutmamak lazım. Yazarken ucu kırıldığında üzüldüğümüz, sıra arkadaşımızdan ödünç uç istediğimiz zamanları hatırlamak umarım size de keyif vermiştir.